Jak skrócić czas diagnozy endometriozy?

Wczesne wykrycie endometriozy testem EndomKIT

ENDOMETRIOZA JEST CHOROBĄ PRZEWLEKŁĄ

Endometrioza dotyka kobiet w wieku rozrodczym, również nastolatek. Polega na obecności tkanki endometrium poza jamą macicy, a więc w miejscach, gdzie być jej nie powinno (na jajnikach, jajowodach, pęcherzu moczowym, otrzewnej i innych narządach).

Endometrium umiejscowione poza jamą macicy, podobnie jak endometrium w jamie macicy, podlega cyklicznym zmianom hormonalnym prowadząc jednak w tym przypadku do przewlekłego stanu zapalnego.

OBJAWY ENDOMETRIOZY. NIE CZEKAJ, ZGŁOŚ LEKARZOWI.

Silny ból w obrębie miednicy. Jest to najczęstszy objaw endometriozy. Kobiety mogą odczuwać ból w okolicach miednicy, który może być ostry, przeszywający i pojawiać się przed, w trakcie lub po menstruacji. Ból może również występować podczas stosunku płciowego.

Bolesna miesiączka i zaburzenia miesiączkowania. Kobiety z endometriozą często doświadczają nieregularnych lub bolesnych miesiączek. Mogą występować silne skurcze menstruacyjne, wydłużony czas trwania menstruacji lub obfite krwawienia.

Ból podczas oddawania moczu lub wypróżniania. Jeśli endometrioza dotyczy narządów miednicy mniejszej, takich jak pęcherz moczowy lub jelita, może powodować ból podczas oddawania moczu lub wypróżniania.

Osłabienie, niestrawność, zaparcia, biegunki, przewlekłe zmęczenie.

Ból pleców. Niektóre kobiety z endometriozą mogą doświadczać przewlekłego bólu pleców, który może być związany z obecnością ognisk endometriozy w okolicy miednicy.

Zaburzenia płodności. Endometrioza może powodować trudności w zajściu w ciążę lub prowadzić do nawracających poronień.

ENDOMETRIOZA DOTYCZY:

10%kobiet w�wieku rozrodczym.

U kobiet z zaburzeniami płodności częstość występowania endometriozy wynosi25% do 50%ze znaczną zmiennością w czasie i wieku pacjentów w wieku rozrodczym.

30% do 50% kobiet z endometriozą doświadczyło niepłodności.

Czas diagnozy wynosi 4-11 lat,ok. 65% kobiet zostało początkowo nieprawidłowo zdiagnozowanych.

U kobiet z przewlekłym bólem miednicy częstość występowania choroby to około 50%.

JAK WYGLĄDA BADANIE?

Test wykonywany jest z krwi. W tym celu w laboratorium zostanie pobrana krew w taki sam sposób jak przy innych badaniach z krwi.

Następnie zostanie ona poddana badaniu, które określi stężenia biomarkerów w pobranej próbce krwi.

Samo określenie stężenia biomarkerów nie jest jeszcze wynikiem testu i nie wystarczy by postawić diagnozę.

CO BADA TEST? NA CZYM OPIERA SIĘ DIAGNOZA?

Wynik testu opiera się na kilku zmiennych wprowadzonych do oprogramowania medyczno-diagnostycznego:

• Stężenie biomarkerów BDNF oraz CA125 z surowicy krwi,

• Odpowiedzi na zawarte w oprogramowaniu pytania,

Po wprowadzeniu tych wszystkich zmiennych, algorytm zawarty w oprogramowaniu wylicza wartość i generuje raport diagnostyczny z wynikiem.

Raport diagnostyczny i wynik wymagają interpretacji przez lekarza, który jest jedyną osobą mogącą prawidłowo go zinterpretować i omówić z kobietą oraz ustalić dalsze postępowanie.

ROZPOZNANIE I INTERPRETACJA WYNIKÓW

Gdy pacjentka nie stosowała terapii hormonalnej w ciągu 3 m-cy przed badaniem.

Wynik pozytywny - PPV (pozytywna wartość predykcyjna)

100% prawdopodobieństwa, że pacjentka ma endometriozę.

Pacjentka ma bardzo wysokie, bliskie 100% prawdopodobieństwo, że choruje na endometriozę (ponieważ swoistość testu podczas walidacji wyniosła 100% i pozytywna wartość predykcyjna wynosi ok. 100%).

Wynik negatywny - NPV (negatywna wartość predykcyjna)

85% prawdopodobieństwa, że pacjentka nie ma endometriozy, jeśli powodem wykonania testu była niepłodność.

65% prawdopodobieństwa, że pacjentka nie ma endometriozy, jeśli powodem wykonania testu był ból w obrębie miednicy mniejszej.